Sinds de komst van AI maak ook ik daar gebruik van om fotos te bewerken. Niet om nieuw werk te creëren maar bestaande fotos, die ik door de jaren heen heb gemaakt van alles wat mij op dat moment pakte, een nieuw jasje te geven. AI is een leuk dingetje om te gebruiken zoals ooit eens photoshop een beeldrevolutie veroorzaakte. En dat trok mij aan.

Van jongs af aan ben ik gefascineerd door het werk van Gilbert & George, dat strakke eigentijdse met een humoristische draai erin dat zo herkenbaar het Engeland vanuit de jaren '60, '70 reflecteerde. Ook de twee mannen zelf zijn kunstwerken op zich, strak gestoken in hun pakken, onderdeel uitmakend van hun eigen kunst. Zij en hun werk hebben ervoor gezorgd dat ik van beeldende kunst ben gaan genieten, zolang het maar niet dat alledaagse is, van die vrolijke stukjes gekleurd behang dat we in een lijstje stoppen en heel positief kunst noemen. Door die twee kreeg ik door dat er een andere manier is om naar kunst te kijken, dat er een heel andere soort kunst bestaat.

Aangezien het volstrekt niet mijn bedoeling is om met mijn eigen fotootjes het werk van deze twee te emuleren, hebben zij wel de basis gelegd en vooral ook verlegd van hoe ik naar beeldende kunst kijk. Waarschijnlijk is het ook daarom dat ik dol ben op strepen, lijnen, rechte stukken die tot in het oneindige door te lijken gaan zoals het kijken naar een treinrails die je steeds een stapje voor blijft.

Een aantal van deze fotos heb ik met AI bewerkt alsook met een computerpen en komen drupsgewijs hieronder te staan.

oktober 2025

Twee keer station Beverwijk, de middelste vanaf het eerste perron van station Uitgeest.